Wat gebeurde er weer ontzettend veel in de afgelopen week. Elke dag druk met zoveel problematische maar ook mooie situaties. In de afgelopen weken kreeg ik regelmatig van vrouwen te horen dat hun hoofd vol zit en ze niet in staat waren om op het kantoor te komen. De telefoon gaat dan uit, de gordijnen thuis blijven dicht en ze liggen de hele dag op bed. Schulden lopen enorm op (tot zelfs tegen de € 300.000,00 en dat is dan alleen de belasting).
Ook deze week kwamen er weer vrouwen met stapels ongeopende post.
Vrouwen die met Pasen (is in Oost Europa een week later dan bij ons) naar huis gaan met een groot geheim omdat hun ouders niet weten wat ze doen. Zoveel verdriet, pijn, teleurstelling, boosheid, haat, frustratie, uitzichtloosheid, geen vertrouwen meer in mensen en hun toekomst. Het verlamt hen compleet.
Gelukkig zijn er dan ook mooie getuigenissen van vrouwen die daar doorheen kwamen en een nieuw leven vonden. En wat mooi dat er vrouwen zijn die Jezus in hun leven gevonden hebben.
Wat moeilijk en ook enorm frustrerend is, is dat veel vrouwen onvoorbereid vertrekken naar hun thuisland omdat ze hier niets meer verdienen of het werk achter het raam niet meer aankunnen. Ze zijn dan niet in staat om ook maar iets te regelen en regelmatig zien we ze na verloop van een paar maanden weer terugkeren. Soms wel na meer dan een jaar. De teleurstelling voor henzelf maar ook voor de andere vrouwen om hen heen groeit elke keer weer. Bij henzelf maar ook bij de andere vrouwen komt dat steeds over als: “zie je nu wel dat het niet kan”.
Donderdagochtend begon met een ontmoeting met een organisatie i.v.m. werkgelegenheid, deze bespreking was samen met het Scharlaken Koord. In de avond waren we op straat met twee teams en mochten we weer mooie ontmoetingen hebben.
Vrijdagavond namen we afscheid van een vrouw die terug naar haar thuisland gaat. We begonnen met de uitschrijving van haar eenmanszaak bij de Kamer van Koophandel, gevolgd door een heerlijk samenzijn met ruim vijfentwintig dames, uiteraard een overvloed aan eten en natuurlijk een gigantische taart.
Onze inloop was bomvol, de voordeur open en onze aanbidding in het Spaans trok de aandacht van vele voorbijgangers.
Wat was het mooi om zo samen uit diverse culturen en verschillende situaties in eenheid Goede Vrijdag te gedenken. Ook in de redlight is er door wat Jezus voor ons gedaan heeft nieuw LEVEN mogelijk.
Wat onze situatie ook is en wat ook onze achtergrond is; we mogen altijd bij Jezus komen zoals we zijn. Hij wil in relatie met ons optrekken.
schouder aan schouder met hun staan.
 |
| Foto: Jane Lasonder |
Geef een reactie