Straatprostitutie.
8 maart was het internationale vrouwendag en ik was die dag in Roemenië en ben mee de straat op geweest om bloemen uit te reiken aan vrouwen die daar langs de kant van de weg staan en dag in dag uit hun lichaam moeten verkopen om voor hun zelf, hun familie of hun kinderen te kunnen zorgen. Een bijzondere ervaring met veel goede gesprekken. Deze vrouwen voelen zich zo door hun hele omgeving vernederd.
De hele dag of nacht te worden aangegaapt door de vele voorbijgangers, misbruikt door mannen die hun lusten op hen botvieren en te worden nagewezen door hun hele omgeving. Hun kinderen worden er op school en op straat mee gepest. Ze vertellen mij dat allemaal op hun eigen manier en haalden een beetje gelaten hun schouders op met de vragende mededeling hoe ze anders aan geld moet komen. Regelmatig rolden er tranen uit hun ogen.
Ik kon de vrouwen vertellen dat ik ze respecteerde om wie ze waren, hoe ze in moeilijke situaties niet opgaven en hun eigen lichaam offerde voor hun familie of kinderen. Sommigen konden het niet accepteren dat ze Gods geliefde dochter waren. Anderen vonden het moeilijk om naar een kerk te gaan omdat ze ook daar de afkeuring van andere christenen ervoeren. Een vrouw heeft een paar dagen later gereageerd dat ze komende zondag mee naar een kerk wil. Voor haar kochten we “Bevrijdende Liefde” van Francine Rivers.
Twee Roma gemeenschappen
Op 9 maart bezochten we twee Roma gemeenschappen en een gevangenis voor vrouwen. Meerdere malen heb ik in het verleden Roma’s bezocht maar deze woensdagochtend was toch wel een schok.
Ik durfde en wilde zelf geen foto’s nemen en deze zijn dan ook van internet geplukt maar voldoen zeker in wat ik gezien heb. In een ruimte van zo vier bij vier meter leefden zes volwassenen en kinderen in één ruimte.
Een kleine potkachel waarop gekookt werd en die de warmte moest geven. Een éénpersoons bed en een oude slaapbank dat waren de slaapgelegenheden waar het gezin genoegen mee moest nemen. Een tafel was er niet, de hele gemeenschap moet het met één toilet doen en er is ook maar één gezamenlijk waterpunt dat natuurlijk in de winter bevroren is. Het dak lekte maar er was niets voorhanden om dat te repareren. Een aan alle kanten verroest koelkastje dat het niet meer deed maar nu functioneerde als kastje en om wat rotzooi op te zetten. Oh ja en een halve varkenskop. In die ene ruimte wordt geleefd en geslapen. De kinderen maken alles mee dus ook wanneer vader met geweld neemt waar hij meent recht op te hebben.
Ze groeien op met het voorbeeld voor ogen dat mannen ten alle tijde seks met hun vrouw mogen hebben. Dit voorbeeld nemen ze mee in hun omgeving en zo zie je meisjes van dertien of iets ouder al met bolle buiken rondlopen. Zestig procent van de vrouwen loopt op de avond en de nacht op straat als prostituee. Ik vraag mij werkelijk af hoe mannen deze vrouwen kunnen misbruiken. Goede kleding hebben ze niet en zich goed wassen kunnen ze niet. Velen zijn ziek en hebben nauwelijks meer tanden. Ze kunnen hun lichaam maar voor heel weinig verkopen en hebben dus heel wat klanten nodig om de kost te verdienen. Ook hier mocht ik aan een paar vrouwen bloemen uitdelen en was er een mooie doos met chocolade voor ze, En even was er een mooie zachte uitdrukking op die verweerde en geharde gezichten toen ik ook hen vertelde hoezeer ik ze respecteerde.
Het lijkt soms onmogelijk maar samen kunnen we het.
Schouder aan schouder
van
STICHTING BLOOD-N-FIRE
ANBI erkend
 |
| Foto: Jane Lasonder |
Geef een reactie