Vriendschap in de praktijk naast professionaliteit

Als stichting kiezen wij
ervoor om schouder aan schouder met mensen om te gaan en ik ben dan ook zo blij
met de geschiedenis uit Marcus 2. We kennen allemaal het verhaal, het is een
geliefd kinderwerkje geworden. Vier vrienden die een vijfde vriend bij Jezus
brengen. Lopen kon hij niet want hij was verlamd. Hij moest gedragen worden
door zijn vier vrienden. We weten niet of de vrienden veel moeite hebben moeten
doen om hem mee te kunnen nemen.

Maar ze hebben wel moeite
moeten doen om hem door de menigte heen te sjouwen. Ze konden niet eens zo naar
Jezus toe, hij moest ook nog eens naar boven getild worden. Boven moest het dak
worden opengebroken en ik denk dat hierbij echt wel wat rotzooi naar beneden
viel op de mensen die daar stonden. Dus er was ook kritiek, zo van hé jongens
houdt eens even op, ik krijg al die rotzooi op me. En het lijkt me ook wel
storend als je naar iemand luistert en het dak gaat er aan. Maar ze zijn gewoon
door gegaan en lieten hem zakken voor de voeten van Jezus. Jezus kijkt omhoog
en ziet hun geloof en op dat geloof worden de zonden van de verlamde man
vergeven en na een discussie met wat geestelijke leiders wordt hij ook nog eens
genezen. Een kort verhaal in de Bijbel over vijf mensen waar we naderhand ook
niets meer van horen. Toch heeft de Heilige Geest deze gebeurtenis belangrijk
gevonden om in de Bijbel op te nemen.

Dit verhaal heeft mij
persoonlijk aan het denken gezet. Als christenen en hulpverleners willen we er
echt wel zijn voor onze medemens. We vergaderen, bedenken strategieën, bepalen
doelstellingen en hebben overal regels voor. We besteden er een ontzettende
hoeveelheid tijd aan om dit allemaal te regelen en alles in goede structuren te
gieten. Ik geloof zeker dat regels en structuren niet verkeerd zijn maar soms
moeten we gewoon vrienden zijn. Geloof hebben voor die ene en hem of haar aan
de voeten van Jezus brengen zodat er vergeving en genezing kan zijn. Gewoon
doen, dwars tegen alles in, alle kritiek over je te laten komen en gaan.

Lieve mensen nogmaals het is
goed dat er structuur is en er regels zijn, er is niets op tegen om goed
georganiseerd te zijn. Maar dwars door alles heen mogen we navolgers van Jezus
zijn en net als Hij ons leven delen met anderen. Regelmatig zien we dat Hij
regels en structuren aan zijn laars lapt en er gewoonweg is voor diegene die
dat nodig heeft. Nu zien we vaak het tegenovergestelde dat iemand de dupe is
vanwege onze regels en structuren. Mensen hebben iemand nodig aan wie ze zich
kunnen spiegelen, die een voorbeeld voor ze is en aan wie ze zich op kunnen
trekken. Het is niet mijn bedoeling om wie dan ook aan te vallen als ik dit zo
schrijf maar ik hoop dat we er zo samen weer eens bij stil staan en nadenken
over de opdracht die we hebben in deze wereld om goed nieuws te brengen en om
ons leven te delen zoals Jezus dat deed.

Wat zou het fantastisch zijn
als mensen in uw omgeving vergeving en genezing ontvangen vanwege uw geloof.

Dit is wat ons als stichting uniek maakt naast alle professionaliteit. Het gaat niet er niet om dat wij beter zijn, of dat wij het zo goed doen maar we zijn aanvullend op datgene wat er is. 

Op 2 januari mochten we weer de helpende hand uitsteken en een vrouw die wilde stoppen naar Mercy Place brengen. Schouder aan schouder staan met diegenen die dat nodig hebben.

Omdat wij als stichting deze waarden in ons functioneren willen behouden ontvangen wij geen subsidies van onze overheid. Daarom is uw steun zo ontzettend hard nodig.

Ondersteun ons via een eenmalige gift op ons gironummer