Net terug van de mini conferentie met de leiders van een 14 tal kleine kerkjes in zigeunerdorpen. 14 kerels getekend door het leven die een groep mensen mogen leiden in moeilijke omstandigheden en armoede.
Na een tijd van gebed mocht ik met ze delen over hoe we als leider de ander mogen dienen en moeten zorgen dat nieuwe generaties het kunnen gaan overnemen. Gesproken met ze over uit handen durven te geven, mensen toe te rusten met je eigen ervaring, ze in vrijheid te plaatsen en ze de mogelijkheid te bieden om ervaring te gaan opdoen en dat dat uiteraard gepaard met vallen en opstaan. Gesproken over het delen van visie en een plan te maken om daar ook te kunnen gaan komen.
Heel graag willen ze met ons schouder aan schouder staan om de meis jes in hun dorpen en de dorpjes daar om hen te waarschuwen om naar het westen te gaan en daar te gaan werken in de prostitutie. We hebben gesproken dat het niet allen een werk van mannen kan zijn maar dat juist de vrouwen hier een rol zullen moeten gaan vervullen. Dat is nieuw in deze cultuur maar ze pakte dat direct op en begrepen het volkomen. We dachten na over het feit dat als vrouwen terug gaan komen naar hun land er teams moeten zijn die ze kunnen helpen in een proces van genezing en herstel. Dat ze geholpen moeten worden om een inkomen te gaan krijgen zodat ze voor zichzelf danwel hun kinderen kunnen gaan zorgen. Dat was een punt wat natuurlijk heel moeilijk ligt want de werkeloosheid is ontzettend groot en de zigeunerbevolking komt altijd als laatse aan bod met nieuwe banen. Maar we willen leren van projecten die al lopen zoals in Cluj Napoca een stad in Roemenië waar vrouwen een basisinkomen kunnen verdienen. Met een geringe investering verbouwen vrouwen groente en bloemen die ze op markten kunnen verkopen. Direct kwamen er ideeën voor projecten in Boekarest.
Al een paar jaar is er visie onder deze mannen voor een huis om mensen in op te vangen. Altijd zag men alleen de onmogelijkheden. Vandaag stapten ze daar over heen en gaan kijken wat wel mogelijk is. Desnoods beginnen met één meisje ergens in huis op te vangen en haar daar helpen haar leven weer op te pakken en dan naast ze te blijven staan in het terugkeren naar hun families.
Allemaal hebben ze het opgepakt en gaan ze met hun kerk aan de slag, in de komende maanden zullen ze regelmatig bij elkaar blijven komen om de krachten te bundelen.
Na de lunch dacht ik verder te kunnen gaan maar voor hun was er al zoveel gedeeld en zoveel nieuwe nieuwe gezichtspunten dat we zijn gestopt. Iedereen ontzettend bedankt voor de bijdrage die o.a. deze dag met lunch mogelijk maakte door een financiele bijdrage.
Morgen een dag met de jeugdleiders uit deze kerken en daar zie ik echt ontzettend naar uit.
Wilt u alstublieft ons blijven ondersteunen met uw gebed. Ook uw giften zijn nog steeds welkom!
Giro 4103912 tgv STICHTING BLOOD-N-FIRE ovv Roemenië
Een hartelijke groet uit Roemenië,
Frits Rouvoet
Geef een reactie