Vrienden

Wij kiezen ervoor om schouder aan schouder met mensen
om te gaan en ik ben dan ook zo blij met de geschiedenis uit Marcus 2. We
kennen allemaal het verhaal, het is een geliefd kinderwerkje geworden. Vier
vrienden die een vijfde vriend bij Jezus brengen. Lopen kon hij niet want hij
was verlamd. Hij moest gedragen worden door zijn vier vrienden. We weten niet
of de vrienden veel moeite hebben moeten doen om hem mee te kunnen nemen. Maar
ze hebben wel moeite moeten doen om hem door de menigte heen te sjouwen. Ze
konden niet eens zo naar Jezus toe, hij moest ook nog eens naar boven getild
worden. Boven moest het dak worden opengebroken en ik denk dat hierbij echt wel
wat rotzooi naar beneden viel op de mensen die daar stonden. Dus er was ook
kritiek, zo van hé jongens houdt eens even op, ik krijg al die rotzooi op me.
En het lijkt me ook wel storend als je naar iemand luistert en het dak gaat er
aan. Maar ze zijn gewoon door gegaan en lieten hem zakken voor de voeten van
Jezus. Jezus kijkt omhoog en ziet hun
geloof en op dat geloof worden de zonden van de verlamde man vergeven
en na een discussie met wat geestelijke leiders wordt hij ook nog eens genezen.
Een kort verhaal in de Bijbel over vijf mensen waar we naderhand ook niets meer
van horen. Toch heeft de Heilige Geest deze gebeurtenis belangrijk gevonden om
in de Bijbel op te nemen. Dit verhaal heeft mij persoonlijk aan het denken
gezet. Als christenen en hulpverleners willen we er echt wel zijn voor onze
medemens. We vergaderen, bedenken strategieën, bepalen doelstellingen en hebben
overal regels voor. We besteden er een ontzettende hoeveelheid tijd aan om dit
allemaal te regelen en alles in goede structuren te gieten. Ik geloof zeker dat
regels en structuren niet verkeerd zijn maar soms moeten we gewoon vrienden
zijn. Geloof hebben voor die ene en hem of haar aan de voeten van Jezus brengen
zodat er vergeving en genezing kan zijn. Gewoon doen, dwars tegen alles in,
alle kritiek over je te laten komen en gaan.

Lieve mensen nogmaals het is goed dat er structuur is
en er regels zijn, er is niets op tegen om goed georganiseerd te zijn. Maar
dwars door alles heen mogen we navolgers van Jezus zijn en net als Hij ons
leven delen met anderen. Regelmatig zien we dat Hij regels en structuren aan
zijn laars lapt en er gewoonweg is voor diegene die dat nodig heeft. Nu zien we
vaak het tegenovergestelde dat iemand de dupe is vanwege onze regels en
structuren. Mensen hebben iemand nodig aan wie ze zich kunnen spiegelen, die
een voorbeeld voor ze is en aan wie ze zich op kunnen trekken. Het is niet mijn
bedoeling om wie dan ook aan te vallen als ik dit zo schrijf maar ik hoop dat
we er zo samen weer eens bij stil staan en nadenken over de opdracht die we
hebben in deze wereld om goed nieuws te brengen en om ons leven te delen zoals
Jezus dat deed.