Ik begrijp die mannen niet

Vrolijk kijkt ze ons aan, zo jong nog 20 nog maar. Ja ik werk voor mijn moeder, broertjes en zusjes. Mijn vader is drie jaar geleden overleden en nu kan mijn moeder niet meer rondkomen en het gezin verzorgen. Dus doe ik dat nu.

Enige maanden geleden is ze uit Oost Europa hier gekomen om de zorg voor haar familie op zich te nemen. Als snel had ze een vriendje en woonde ze samen. Van zijn inkomen, een € 1.600,00 konden ze toch niet echt leven en hij hielp haar aan werk, de prostitutie dus. Zo lief dat haar had geholpen en dat ze nu geld naar huis kon sturen en het samen ook wat ruimer hadden.

Zoals ze daar stond zo naief, gewoon een kind. Ze mist haar vader ontzettend en ze heeft een zware verantwoording op haar schouders. Ik weet niet in hoeverre haar moeder dit gedaan heeft maar in ieder geval weet moeders niet hoe dochterlief aan het geld komt. En misschien wil ze het ook wel niet weten.

Het lijkt wel of de laatse paar maanden de meisjes in de redlight jonger worden. Ontzettend veel nieuwe meisjes, 18, 19 en 20 jaren oud de één na de ander. In tegenstelling tot een jaartje terug spreken veel van hen nu redelijk goed engels. In Bulgarije vertelde een medewerker van een organisatie dat criminele organisaties de meisjes gratis engelse lessen aanbieden. Dat vinden ze natuurlijk best wel interessant en ze denken dat ze nu ook meer kans maken op een leuke baan. Maar het behoort al tot de eerste voorbereidingen om in de prostitutie te gaan werken. Een meisje van net 18 dat de hollandse of engelse taal niet machtig is maar al wel een appartement van een € 1.300,00 heeft, haar eigen bedrijfje heeft loopt toch al wat eerder in de gaten dan eentje die wel engels spreekt.

Van een ander meisje is de moeder ontzettend ziek en er is geen geld om het ziekenhuis en de rekeningen te betalen, dus staat zij nu met haar 19 jaren achter het raam. Ze vind het verschrikkelijk maar ziet het als enige weg om haar moeder te kunnen helpen. Haar ouders weten van niets en zouden haar direct terug halen. Maar ze belt ze elke dag om te vertellen hoe ongelofelijk fijn werk ze heeft in het restaurant. De ouders zijn trots op hun dochter, en ik vind terecht want ook ik heb respect voor deze jonge meiden. Of hun verhalen nu wel of niet kloppen of misschien gedeeltelijk. Ze nemen heel vaak een verantwoording op zich die ze niet zouden behoeven te dragen. Voor geen van hen was dit de droom maar is het wel hun situatie geworden. Allen willen de beroerde omstandigheden ontvluchten en een beter leven voor familie, kinderen en henzelf.

Waar ik geen respect voor kan hebben dat zijn die kerels die gebruik maken van deze jonge meiden. Vaak zouden ze haar vader of opa kunnen zijn. Ik kan mij het dan ook niet voorstellen als we zo tegen het einde van de middag de mannetjes na hun werk uit zo’n peeskamertje zien komen. Ik stel mij dan zo voor hoe ze naar huis gaan, hun eigen kinderen kussen en gezellig aan de eettafel schuiven voor het avondeten. Het is niet aan mij om te oordelen maar begrijpen doe ik het niet.

Vanmiddag vertelde een meisje dat gedwongen werkte hoe ze geen contact mocht hebben met jongere neefjes en nichtjes omdat zij zo slecht was. Dat doet dus echt wel pijn. Een andere dame vertelde hoe ze eigenlijk twee verschillende personen was. Hier achter het raam met een lach en vrolijk maar thuis kon er geen lachje af en was ze heel alleen. Zoveel pijn, verdriet, teleurstellingen en frustraties en anderen die dan voor hun pleziertje bij je komen. Ik vind het een voorrecht om deze vrouwen te ontmoeten en naast hen te mogen staan om op een andere weg in hun leven te komen. Ze zijn het meer dan waard.

Frits Rouvoet
www.fritsrouvoet.nl
www.brightfame.nl
www.bloodnfire.nl


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *